استفاده از این سیستم در شغل من مرا قادر خواهد ساخت تا وظایف را سریعتر انجام دهم.
استفاده از این سیستم عملکرد شغلی مرا بهبود خواهد داد.
استفاده از این سیستم در شغل من بهره وری مرا افزایش خواهد داد.
استفاده از این سیستم اثربخشی مرا در شغلم را افزایش خواهد داد.
استفاده از این سیستم انجام شغل مرا آسانتر خواهد کرد.
من این سیستم را در شغلم مفید خواهد یافت.

انگیزش خارجی (دیویس و همکاران، ۱۹۹۲)

ادراکی که کاربران خواهند خواست تا فعالیتی را انجام دهند زیرا آن به نظر، برای دستبابی به خروجی های ارزشمند کاربردی می باشد که از خود فعالیت مجزا می باشند، همچون عملکرد شغلی بهبود یافته، پرداخت، یا ترفیع ها.

انگیزش خارجی با استفاده از این آیتم ها و بخش های مشابه که از TAM سودمندتر به نظر آمده است، عملی می شود (بخش های ۱ از ۶ تای بالا)

تناسب شغلی (تامپسون و همکاران، ۱۹۹۱)

چگونه قابلیت های یک سیستم عملکرد شغلی یک نفر را ارتقاء می دهد.

استفاده از این سیستم هیچ تاثیری بر عملکرد شغل من ندارد (امتیاز دهی معکوس)
استفاده از این سیستم می تواند زمان مورد نیاز برای مسئولیت های شغلی مهم مرا کاهش دهد.
استفاده از این سیستم بطور قابل ملاحظه ای می تواند کیفیت خروجی شغل مرا افزایش دهد.
استفاده از این سیستم می تواند اثربخشی اجرای وظایف شغلی را افزایش دهد.
بکارگیری می تواند کمیت خروجی برای مقدار مشابهی از تلاش را افزایش دهد.
با در نظر گرفتن تمام وظایف، این حوزه کلی، چه استفاده ای از این سیستم می تواند به شغل من کمک کند (مقیاس متفاوت استفاده شده برای این آیتم).

مزیت نسبی (مور و بنباسات، ۱۹۹۱)

میزانی که چه استفاده از یک نوآوری به نظر بهتر از بکارگیری از نوع قبلیش می رسد.

استفاده از این سیستم مرا قادر می سازد تا وظایف را به سرعت انجام دهیم.
استفاده از این سیستم کیفیت شغلی که من انجام می دهد را افزایش می دهد.
استفاده از این سیستم انجام شغل مرا آسانتر می کند.
استفاده از این سیستم اثر بخشی مرا در شغلم افزایش می دهد.
استفاده از این سیستم بهره وری مرا افزایش می دهد.

انتظارات خروجی (کامپیو و هاگینز، ۱۹۹۵ب؛ کامپیو و همکاران، ۱۹۹۹)

انتظارات خروجی به نتایج برآمده از رفتار، مرتبط است. بر اساس شواهد تجربی، آنها به انتظارات عملکرد (مرتبط با شغل) و انتظارات شخصی (اهداف فردی) تقسیم بندی شده اند. به دلایل عملی، چهار تا از آیتم ها با بالاترین بار حاصل از انتظارات عملکرد و سه تا از بالاترین آیتم ها با بالاترین بار حاصل از انتظارات شخصی از کامپیو و هاگینز (۱۹۹۵ب) و کامپیو و همکاران (۱۹۹۹) برای نتیجه گیری در تحقیق حاضر انتخاب شدند. با اینجال، تحلیل عاملی ما، دو بعد برای بارگذاری بر روی یک عامل منحصر را نشان داد.

اگر من از این سیستم استفاده می کنم…
من اثربخشی خودم در شغل را افزایش خواهم داد.
من زمان کمتری را برای وظایف شغل روتین صرف خواهم کرد.
من کیفیت خروجی شغلم را افزایش خواهم داد.
من کمیت خروجی را برای مقدار مشابه تلاش افزایش خواهم داد.
همکاران من مرا بعنوان رقیب در نظر خواهند داشت.