• هماهنگی دو طرفه پیشرفت کند کودکان دبستانی گره زدن و بستن دکمه و بند کفش را می آموزند.

• هورناک و شام وی (۱۹۸۸) در پژوهش خود نشان دادند نقص در سازماندهی حسی در کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری بگونه ای گسترده روی کفایت حرکتی آنها اثر می گذارد.

• کفارت(۱۹۸۱) بیان می دارد که کودکان مبتلا به به ناتوانی های یادگیری در ادراک و حرکت دچار اشکال شده و دنیای ادراکی – حرکتی متزلزلی را در سن ۶ سالگی در مقایسه با کودکان عادی ایحاد می کنند(منشی طوسی،۱۳۷۰).

• ویلر و اتکینز (۱۹۷۹) علائمی چون اختلالات حرکتی ، آشفتگی در جهت یابی چپ و راست ،مشکل در تفاوت گذاری و تشخیص انگشتان و ناهنجاری در برتری نیمکره ها و ….. را جزءعلائم شایع نارساخوانی می دانند.

• گیل اسپای و جانسون (۱۹۷۴)معتقدند که اکثر کودکانی که اختلال خواندن و ریاضی دارند به مشکل مهارت فرعی حرکتی ظریف یعنی هماهنگی چشم و دست مبتلا می باشند بنابراین بسیاری از مشکلات نوشتن ، نسخه برداری ،رسم و دنبال کردن خطوط می تواند از هماهنگی ضعیف بین چشم و دست ناشی می شود.

• فرانک و لوسیون (۱۹۷۳)در مطالعه ای نشان دادند که ۱۱۵ کودک نارساخوان ۱۱۲ نفر آنها اختلالاتی را در کارکرد مخچه ای – دهلیزی داشتند که خود به صورت دشواری در پشت سرهم راه رفتن ، ناتوانی در کنترل دقیق دامنه حرکتی (دیس متری)، اختلال حرکتی اشاره ای در خلال رساندن انگشت به نوک بینی یا گذاشتن پاشنه پا جلوی انگشتان پای دیگر روی زمین ، نوشتن ، ترسیم ، ثابت نگه داشتن چشمها و اختلالات تلفظی زبان نشان می دهد(منشی طوسی ، ۱۳۷۰).

• مایرز ، بال و گراچفیلد (۱۹۷۳)معتقدند کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری در فراگیری بستن بند کفش ،دکمه ،زیپ،استفاده از قیچی کند بوده و در دنبال کردن خطوط تا کردن کاغذ و حل معماهای تصویری با مشکلاتی مواجه می باشند(منشی طوسی،۱۳۷۰).

• ساتز و همکارانش (۱۹۷۱)معتقدند که نارساخوان ها در نتیجه کندی و عقب ماندگی عمومی در بلوغ و تأخیر قشری شدن نیمکره ها مخصوصآ نیمکره چپ برای عملکردهای زبانی ایجاد شده و منجر به تآخیر در سو برتری می شود. مشکلات رشدی این کودکان به تأخیر در سرعت رشد برمی گردد نه به نقص در سیستم عصبی و بنا براین این کودکان رشد مهارت های حسی – حرکتی ،حسی –بدنی ،ادراکی و عملکردهای غیر کلامی با کودکان کم سن و سالتر از خود پیش می روند . دیگر مدل های رشدی نیز در این زمینه اظهار میدارند که تأخیر در مهارت های حرکتی و ادراکی باعث می شود که کودک برای یادگیری زبان نوشتاری آماده نباشد.

• مایکل باست و جانسون (۱۹۶۷)اظهار میدارند که کودکان مبتلا به اختلال یادگیری (ریاضی و خواندن ) می دانند چه باید انجام دهند اما از برقراری ارتباط بین الگوهای حرکتی و دستگا ه های حرکتی خود ناتوانند.

• فراستیک (۱۹۶۱)کودکان نارساخوان را در توانایی های حرکتی چشم و سایر مهارت های ادراکی – دیداری سنجیده و نتیجه گرفت که بسیاری از گودکان نارساخوان در این زمینه مشکل دارند.

تحقیقات داخل کشور
کاظمی(۱۳۸۶) رابطه ی بین آموزش پیش دبستانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کلاس اول را مورد مطالعه قرار دادند. از یافته های این پژوهش چنین برمی آید که دانش آموزان طبقه ی پایین و متوسط بهره ی بیشتری از این نوع برنامه ها می برند. هم چنین، یافته ها تفاوت معناداری بین نمرات خواندن دو گروه با آموزش پیش دبستانی و بدون آن را نشان داده اند .
تحقیقی دیگر در زمینه رشد گفتار و زبان توسط مهدی پور در سال ۱۳۸۲ با عنوان « بررسی تاثیر محرومیت محیطی بر رشد گفتار و زبان کودکان شیرخوارگاه » انجام شد سه شاخص در این تحقیق سه شاخص
مورد بررسی قرار گرفت؛ شاخص درک و بیان مفاهیم زبانی ۲- شاخص های واژگان دستوری ۳-شاخص میانگین طول گفتار و جمله.نتایج بدست آمده نشان داد محرومیت محیطی بر میزان درک و بیان مفاهیم زبانی کودکان موثر بوده است اما بر درک بسیار تاثیر بیشتری تا بیان داشته است.
حسن زاده(۱۳۸۰) نیز در زمینه ی بررسی تفاوت های دختران و پسران از لحاظ ظرفیتهای زبان شناختی تحقیقاتی را بر روی کودکان ۶ تا ۱۲ ساله شهر اصفهان انجام داد ، اما این تحقیق به هیچ گونه تفاوتی دست نیافت.
عرشی(۱۳۷۹) با تحقیقی به بررسی و مقایسه ی شاخص های نحوی و واژگان کودکان ۳ تا ۵ ساله کودکان فارسی زبان پرداخت و بر روی ۶۳ کودک نشان داد که طول واژه ها و جمله ها با افزایش سن و قرار گرفتن کودک در بازی های آزاد و افزایش نقش ها در بازی آزاد بطور معناداری افزایش می یابد.
سیف نراقی و نادری ( ۱۳۷۱ ) نیز در تحقیقی مقطعی به بررسی روند رشد تکلم و زبان کودکان از تولد تا ۸ سالگی پرداختند . در این تحقیق ۳۶۰ کودک مورد مطالعه قرار گرفتند و نتایج تحقیق در دو بخش ارائه شد . در بخش اول ، چگونگی روند رشد تکلم و زبان فارسی کودکان از دو تا هشت سالگی مورد توجه قرار گرفت
پور قریب ( ۱۳۶۳ ) نیز با بررسی « رشد طبیعی گفتار و زبان کودک از تولد تا هفت سالگی » بیان کرده است که هوش ، رشد فیزیکی ، جنسیت ، محیط خانادگی ، وضعیت اقتصادی و اجتماعی ، و … از عوامل موثر در رشد طبیعی گفتار و زبان محسوب می شوند . پسران در شروع گفتار از دختران عقب تر هستند ، ولی این تاخیر در دراز مدت جبران می شود . ناهنجاری