وضعیت مالی و نتایج عملیات واحد تجاری برای تصمیم گیری استفاده کنندگان ذی نفع 

برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

-1 مقدمه

هدف اصلی گزارشگری مالی[1] فراهم کردن اطلاعاتی مفید درباره وضعیت مالی و نتایج عملیات واحد تجاری برای تصمیم گیری استفاده کنندگان ذی نفع است. سهامداران که بخش عمده ای از استفاده کنندگان صورت های مالی را تشکیل می دهند، نیاز به اطلاعاتی مفید و قابل اتکا برای تصمیم گیری دارند. این اطلاعات از منابع مختلفی می تواند به دست آید.

اطلاعات ذکر شده باید دارای یکسری ویژگی های کیفی باشد که یکی از این ویژگی ها محافظه کاری[2] است. محافظه کاری که بر اعمال احتیاط در شناسایی و اندازه گیری درآمد و دارایی ها دلالت دارد، یکی از   مهم ترین میثاق های محدود کننده ی صورت های مالی به شمار می رود. در بیانیه ی مفهومی شماره دو هیأت تدوین استانداردهای حسابداری آمریکا^[3] محافظه کاری به عنوان “واکنش محتاطانه نسبت به عدم اطمینان به منظور مطمئن شدن از در نظر گرفتن ماهیت عدم اطمینان و ریسک در شرایط تجاری، به اندازه ی کافی” تعریف شده است. محافظه کاری نگرشی محدود کننده در شناسایی درآمدها و تحمل هزینه ها و اعتقاد به زیاد گزارش نشدن دارایی ها و کم گزارش نشدن بدهی ها است. نگرش فوق با ایجاد اصول و قواعد شناختی و رفتاری برای حسابداری و با به نظم درآوردن محافظه کارانه اطلاعات مالی بنگاه ها، منجر به بهینه شدن تصمیمات استفاده کنندگان می شود. تهیه اطلاعات مالی توسط مدیریت واحد تجاری تابعی از خوش بین و یا بد بین بودن مدیریت است. در اکثر مواقع مدیریت به منظور حفظ منافع خود واحد تجاری را در وضعیت بهتری نشان می دهد تا بتواند پاداش بیشتری بگیرد. در سوی مقابل سهامداران که مالکان شرکت هستند نیاز به اطلاعاتی قابل اتکا، بدون هر گونه سوء گیری و تعصب می باشند.  اطلاعاتی با ارزش اند که استفاده کنندگان با اطمینان بالایی آنها را وارد مدل های تصمیم خود نموده و تاثیر گذاری مناسبی از آن بگیرند. محافظه کاری منجر به افزایش اعتماد در اتکای استفاده کنندگان، مبنی بر این قضیه که اطلاعات ارائه شده گمراه کننده نیست، خواهد بود لذا از این منظر باعث ایجاد ارزش برای بنگاه است.

2-1 بیان و تشریح موضوع

محافظه کاری به عنوان یکی از اصول محدود کننده حسابداری، از ویژگی های کیفی مرتبط با محتوای ارائه اطلاعات در گزارشگری مالی به شمار می رود. کمیته فنی سازمان حسابرسی ایران از محافظه کاری با نام احتیاط یاد کرده است، بدین معنا که در شرایط ابهام، در اعمال قضاوت برای برآوردهای حسابداری درجه ای از مراقبت باید رعایت شود، به گونه ای که درآمدها یا دارایی ها بیشتر از واقع و بدهی ها یا هزینه ها کمتر از واقع ارائه نشوند.

اگر محافظه کاری باعث تسهیل نظارت و اداره امور توسط سرمایه گذاران شود، آنها باید تمایل بیشتری برای افزایش سرمایه در شرکت داشته باشند. با این حال، محافظه کاری حسابداری منجر به ارائه کمتر از واقع دارایی های خالص انباشته در ترازنامه و شناخت به موقع زیان در مقابل سود در صورت سود و زیان می شود. به دلیل این که محافظه کاری منجر به دست کم گرفتن نظام مند ارزش خالص دارایی ها و ضعیف نشان دادن توان ترازنامه شرکت ها می شود، ممکن است عاملی برای کاهش سرمایه گذاری در شرکت باشد         (جیمی لی^[4]، 2010).

اعمال محافظه کاری در اطلاعات حسابداری عناصر صورت های مالی را تحت تاثیر قرار می دهد. در  سال های اخیر ارتباط بین سود حسابداری و سطح محافظه کاری در گزارشگری سود با ارزش شرکت در دو شاخه جدا مورد توجه قرار گرفته است. یک سری از تحقیقات، تاثیر سود حسابداری محافظه کارانه بر ارزش شرکت را بررسی نموده اند و گروه دیگر پژوهش ها، سطح محافظه کاری گزارش ها و آثار مهم آن را مورد توجه قرار داده اند. تحقیقات گروه اول نشان می دهد که طی چند دهه اخیر، تاثیر محتوای اطلاعاتی سود حسابداری بر قیمت سهام، روند کاهشی داشته است. از طرفی برخی تحقیقات دیگر نشان می دهد که در همان دوره زمانی سطح محافظه کاری گزارشگری در ایالات متحده و چندین کشور دیگر به تدریج در حال افزایش بوده است (کوسینیدیس[5] و همکاران، 2009).

کوسینیدیس و همکاران (2009) اظهار می دارند که یکی از دلایل اصلی گزارشگری محافظه کارانه، کاهش تاثیر سود بر ارزش شرکت است، اما تا کنون تحقیقات نادری بطور مستقیم این رابطه را مورد بررسی قرار داده اند. با این وجود، تحقیقات اندک صورت گرفته نیز منجر به حصول نتایج مغایر با این ادعا شده اند. برای مثال، تحقیق بالاچاندران و موهانرام (2006) نشان می دهد که محتوای اطلاعاتی سود محافظه کارانه از سود غیر محافظه کارانه گزارش شده بیشتر بوده و دلیل اصلی کاهش تاثیر سود حسابداری بر ارزش شرکت، گزارشگری محافظه کارانه نیست. واتز[6](2003) ادعا می کند که محافظه کاری در حسابداری خطاهای ارزیابی بالقوه ای که در شرایط نبود قابلیت اتکای اطلاعات حسابداری بوجود می آید را حذف می کند. قابل اتکا نبودن اطلاعات حسابداری، سودمندی اطلاعات در تصمیم گیری استفاده کنندگان را کاهش می دهد، به همین جهت محافظه کاری بیشتر از آنکه باعث کاهش تاثیر سود بر ارزش شرکت گردد، باعث ارتقای اثر آن است .

این مفهوم از دیدگاه تحلیل گری که قصد پیش بینی درآمدهای آتی را دارد، بررسی و اینگونه تعبیر می شود که درآمد گزارش شده، صرف نظر از اقلام غیر مترقبه، در صورتی با کیفیت تلقی می گردد که شاخص مناسبی از درآمدهای آتی باشد. بنابراین مفهوم” سود پایدار ” که در تجزیه و تحلیل های مالی به آن اشاره شده مدنظر است. درآمد پیش بینی شده به عنوان ورودی در قیمت گذاری حقوق صاحبان سهام مورد استفاده قرار می گیرد. از این رو اگر مشخص شود که سودها در آینده استمرار و دوام ندارند، می توان نتیجه گرفت که بازار در تفسیر کیفیت سود ناموفق بوده است. بنابراین بازار بدون اطلاع از کیفیت مشکوک سود ها، به دلیل رویه های محافظه کارانه حسابداری، به سود گزارش شده اتکا می کند. محافظه کاری به عنوان راه حلی که اخبار خوب و بد مربوط به سود را شناسایی می کند، تعریف شده است. و از طرف دیگر بار اطلاعاتی حسابداری به صورت توانایی سود برای تبیین بازده سهام تعریف می شود.

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید