۲-۵-۶- استراتژی ذخیره‌ و انبارش، جریان و رشد (پروکپنکو، ۲۰۰۲،ص۹-۸)
رویکردها به مدیریت دانش، وابسته به دانش محوری و متمرکز سازمان هستند. تفاوت در رویکردها می‌تواند ناشی ازتفاوت در کسب کارها باشد. کسب و کارها می توانند مبتنی بر تخصص و متخصصان، مبتنی بر تجربه و بر کارآیی باشند.
کسب و کار مبتنی بر تخصص و متخصصان، مشکلات و مسائل بزرگ، پیچیده و ریسکی، جدیدو غیرعادی برای مشتریان را حل می‌کند. دانشگران از دانش عمومی سطح بالایی برای شناخت، حل مسائل و یادگیری بهره می‌برند.
یک کسب و کار مبتنی بر متخصص و تخصص، با مسائل جدید و شیوه‌های جدید برای حل مسائل، مشخص و تعریف می‌شود.
کسب و کار مبتنی بر تجربه، مسائل بزرگ و پیچیده مشتریان را حل می‌کند. مسائل و مشکلات جدیدند اما می‌توانند با روش‌ها و شیوه‌های موجود در یک حوزه و زمینه خاص، در هر زمان حل شوند.
کسب و کار مبتنی بر کارایی، مسائل شناخته شده را حل می‌کند. کیفیت راه‌حل‌ها در سرعت و ارزانی فعالیت‌ها برای رفع نیازهای مشتریان نمود پیدا می‌کند. این نوع رویکرد با مسائل شناخته شده و روش‌های شناخته شده برای حل آنها، تعریف و مشخص می‌شود.
تعداد کمی از سازمان‌های دانش- محور فقط در یکی از این کسب و کارها فعال هستند. اغلب سازمان‌ها در تعدادی از این کسب و کارها فعالیت می‌کنند.
این تفاوت‌ها ما را به سمتی هدایت می‌کنند تا بین ۳ استراتژی [انبارش و ذخیره دانش، جریان دانش و رشد دانش] تفاوت قائل شویم.
استراتژی ذخیره و انبارش بر جمع آوری و ذخیره همه دانش‌ها در پایگاه‌های اطلاعات در سازمان، متمرکز شده است.
اطلاعات در پایگاه داده‌ها ذخیره شده و برای کلیه دانشگران در سازمان و شبکه‌های دانش، قابل دسترسی و دستیابی است.
استراتژی جریان دانش بر جمع‌آوری و ذخیره دانش در پایگاه‌های اطلاعات در سازمان متمرکز شده است، اطلاعاتی که برای استفاده در فرآیندهای کاری مبتنی بر دانش مورد استفاده قرار می‌گیرند.
استراتژی جریان دانش یک استراتژی راهنمای اطلاعات است که در آن اطلاعات در حوزه‌های دانشی که در اختیار افراد سازمان قرار دارد، ثبت می‌شود.
استراتژی رشد دانش بر توسعه دانش جدید متمرکز است. دانش جدید در فرآیند کاری نوآورانه، نمود پیدا می‌کند و زمانی به وقوع می‌پیوندد که دانشگران باید مشکلات و مسائل جدید را با روش‌های جدید، برای مشتریان حل کنند.
زک[۲۴] (۲۰۰۲) چارچوبی برای انتخاب استراتژی مدیریت دانش در سازمان ارائه داده است که در نمودار۲-۴ ارائه شده است.
نمودار ۲-۴: چارچوبی برای انتخاب استراتژی مدیریت دانش