۰۳۳/۰

۱

۰۳۳/۰

۰۰۰/۰

۹۸۳/۰

۰۰۰/۰

سبک دلبستگی ناایمن

۸۳۳/۰

۱

۸۲۲/۰

۰۵۲/۰

۸۲۱/۰

۰۰۲/۰

نتیجه آزمون آنالیز واریانس نشان می دهد که با ۹۵ درصد اطمینان می توان گفت میانگین نمره هر دو متغیر (کیفیت زندگی و سبک دلبستگی ناایمن) در میان افراد سالمندان گروه های آزمایش و گواه دارای تفاوت معنی داری نیست. (۹۸۳/۰Sig.=؛ ۰۰۰/۰F= برای متغیر کیفیت زندگی و ۸۲۱/۰Sig.=؛ ۰۵۲/۰F= برای متغیر سبک دلبستگی ناایمن).
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
در این فصل با استفاده از داده های آماری و جدول های فصل چهارم، اطّلاعات به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بر اساس یافته های پژوهش در رابطه با هر یک از فرضیه های تحقیق نتیجه گیری لازم صورت گرفته است. در ادامه نیز به محدودیت تحقیق و همچنین به پیشنهادهای کاربردی و مرتبط با موضوع هم اشاره شده است.
نتیجه گیری از ویژگی های جمعیت شناختی
– تعداد جمعیت نمونه ۳۰ نفر می باشد که به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شده اند. در گروه گواه تعداد ۸ نفر (۳/۵۳%) مرد و تعداد ۷ نفر (۷/۴۶%) زن هستند. همچنین در گروه آزمایش تعداد ۹ نفر (۰/۶۱%) مرد و تعداد ۶ نفر (۰/۴۰%) نیز زن هستند.
– کمترین تعداد فرزندان گروه گواه ۱ نفر (۷/۶%) بدون فرزند و بیشترین آنها ۵ نفر (۳/۳۳%) دارای ۲ فرزند هستند. همچنین کمترین تعداد فرزندان گروه آزمایش ۱ نفر (۷/۶%) بدون فرزند و ۳ فرزند و بیشترین آنها ۵ نفر (۳/۳۳%) دارای ۲ فرزند هستند.
– در بین گروه گواه کمترین تعداد ۱ نفر (۷/۶%) دارای همسر متارکه کرده و مجرد و بیشترین آنها ۸ نفر (۳/۸۵%) با وضعیت همسر فوت شده می باشد. همچنین در بین گروه آزمایش کمترین تعداد ۱ نفر (۷/۶%) دارای همسر مجرد و بیشترین آنها ۹ نفر (۰/۶۰%) نیز با وضعیت همسر فوت شده می باشد.
– کمترین تعداد سالهای حضور در خانه سالمندان گروه گواه ۰ نفر (۰%) ۳ سال و بیشترین آنها ۵ نفر (۳/۳۳%) بمدت ۴ سال می باشد. همچنین کمترین تعداد سالهای حضور در خانه سالمندان گروه آزمایش ۱ نفر (۷/۶%) به میزان ۱، ۶ و ۷ سال و بیشترین آنها ۴ نفر (۷/۲۶%) بمدت ۲ و ۵ سال می باشد.
– در بین گروه گواه کمترین تعداد ۱ نفر (۷/۶%) دارای شغل کارمند و بیشترین آنها ۱۱ نفر (۳/۷۳%) کشاورز می باشند. همچنین در بین گروه آزمایش کمترین تعداد ۱ نفر (۷/۶%) دارای شغل کارمند و بیشترین آنها ۸ نفر (۳/۵۳%) نیز کشاورز می باشند.
۵-۳- بحث و نتیجه گیری
– فرضیه اول: آموزش معنادرمانی گروهی بر کیفیت زندگی افراد سالمند شهرستان رشت تأثیرگذار است.
نتایج جدول و نمودار بالا که مربوط به تحلیل کوواریانس می باشد نشان می دهد که چون مقدار آماره F (000/0 ;Sig.= 258/93F=) کوچکتر از ۰۵/۰ است، لذا فرضH0 رد و فرض H1 تأیید میشود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش معنادرمانی گروهی بر کیفیت زندگی افراد سالمند شهرستان رشت تأثیرگذار است. نتایج حاصل از یافته های این آزمون را با احتمال ۹۵% اطمینان می توان به جامعه آماری مورد مطالعه تعمیم داد. این یافته با نتیجه پژوهش های رحیمیان (۱۳۸۸) و اسلامی نسب (۱۳۸۷)قهرمانی.زینب (۱۳۸۵)و کانگ کیونگ و همکاران (۲۰۱۰) وبلر (۲۰۱۱)، کیو و سوهو (۲۰۰۹) هماهنگ بوده. در این خصوص رحیمیان (۱۳۸۸) با انجام پژوهشی به این نتیجه رسید که افراد ناامید، افسرده و بی قرار و آنهایی که احساس تنهایی می کنند، غالباً از بی معنایی و پوچی زندگی شکایت دارند. در زندگی هیچ چیز آنها را به خود پای بند نمی سازد و برایشان ارزشی ندارد.کانگ کیونگ و همکاران (۲۰۱۰) در بیمارستان آموزشی در کره در مورد اثر بخشی آموزش معنادرمانی در نوجوانان سرطانی انجام گرفت. هدف از این تحقیق معنا بخشیدن به زندگی بیماران سرطانی و درجه بندی خوب بودن روحیه آنها و کاهش رنج آنها بود. این تحقیق شامل نمونه ای از ۲۹ نوجوان سرطانی بود. گروه آزمایش در این تحقیق ۱۷ نفر بودند که در برنامه آموزشی معنا درمانی شرکت داشتند که تشکیل جلسات آنها به تعداد ۵ جلسه در هفته بود و گروه کنترل که ۱۲ نفر از اعضا بودند مراقبت های معمولی پرستاری را دریافت. نتیجه تحقیق نشان داد که معنا درمانی بر روی کاهش رنج و افزایش معنا بخشی به زندگی در بین نوجوانان سرطانی اثر بخش است .اسلامی نسب (۱۳۸۷) با انجام پژوهشی دریافت که ناامیدی حالت تکان دهنده ای است که با احساس از ناممکن بودن امور، احساس ناتوانی و بی علاقگی به زندگی آشکار می شود . فرد در اثر ناامیدی به شدت غیرفعال شده و نمی تواند موقعیت مختلف خود را بسنجد و تصمیم بگیرد قهرمانی(۱۳۸۵)در پژوهش خود که تحت عنوان کیفیت زندگی وارتباط آن با امید در بستگان مراقبت کننده از بیماران اسکیزوفرنیک بود نتیجه گرفت با مشاوره ی که به آنها داده شد کیفیت زندگی و امید در آنها بالا رفت. بلر (۲۰۱۱) از معنا درمانی برای کمک به بیماران نوجوان مبتلا به افسردگی استفاده کرد. او با کمک معنا درمانی به درمان جویان کمک کرد تا معنایابی را شروع و در طول زمان حفظ نمایند. کیو و سوهو (۲۰۰۹) در کره توسط سازمان پرستاری کالج علمی آندونگ با هدف مطالعه اثر بخشی معنا درمانی و ورزش بر فعالیت های ابزاری زندگی بر افزایش معنا بخشی زندگی و عزت نفس و روی افراد سالمند سنین ۶۵ تا ۷