1. سرمایه گذاران همیشه ثروت بیش تر را به ثروت کم تر ترجیح می دهند.

 

    1. سرمایه گذاران نسبت به افزایش ثروت خود به شکل پرداخت نقدی در قیمت سهام خود بی تفاوت هستند.

 

    1. قیمت اوراق بهادار برابر است با ارزش فعلی جریانات نقدی مورد انتظار.

 

  1. هیچ تضادی منافعی میان سهامداران و مدیران وجود ندارد.

ج) سرمایه گذاران نسبت به برنامه آینده سرمایه گذاری و سود شرکت اطلاعات کامل دارند.
مودیلیانی و

 

دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است.

میلر در مقاله ای در سال ۱۹۵۸ بحث دیگری را در مورد ساختار سرمایه ارایه دادند که نشانگر این است که ارزش کلی شرکت به ساختار سرمایه آن بستگی ندارد. آنان همچنین اعتقادات خود در مورد ساختار سرمایه را به نوعی به نظریات خود در مورد سیستم های تقسیم سود تعمیم می دهند. برای توضیح بیشتر این موضوع، فرض کنید شرکتی در مورد تصمیمات سرمایه گذاری با دو حالت زیر روبروست:
الف) شرکت می تواند عایدات خود را برای تأمین مالی پروژه های سرمایه گذاری خود نگه دارد.
ب) عایدات را بین سهامداران به عنوان سود سهام توزیع و معادل آن از طریق انتشار سهام جدید برای انجام پروژه های سرمایه گذاری استفاده کند.
اگر شرکت دومین گزینه را انتخاب کند فرآیند آربیتراژ به وجود خواهد آمد که طی آن تأثیر پرداخت سود سهام بر افزایش ثروت سهامداران، کاملا به وسیله انتشار سهام اضافی پوشانده خواهد شد. وقتی که سود سهام بین سهامداران توزیع می شود، قیمت بازار سهم افزایش خواهد یافت. از طرف دیگر انتشار سهام اضافی موجب کاهش در ارزش نهایی سهم خواهد شد و در واقع سهامدار در این رابطه چیزی به دست نخواهد آورد و قیمت سهام قبل و بعد از پرداخت سود سهام یکسان خواهد بود. به همین دلیل مودیلیانی و میلر معتقدند که سهامداران بین دریافت سود نقدی و یا انباشت آن در شرکت بی تفاوت هستند و بنابراین ارزش بنگاه از تصمیمات مربوط به سود پرداختی در حال و آینده متأثر نیست و به درآمد مورد انتظار آتی شرکت بستگی دارد. اگر شرکت به جای انتشار سهام جدید برای تأمین مالی از ایجاد بدهی استفاده کند باز هم اعتبار فرضیه مطرح شده توسط این دو اقتصاددان برقرار خواهد بود که این به نظریات آنان در مورد یکسانی هزینه سرمایه بنگاه بدون توجه به منابع آن برمی گردد که بر اساس آن هزینه ایجاد بدهی بنگاه در واقع با هزینه ایجاد ارزش ویژه یکسان است.[۶]
۲-۴-۲) نظریات مربوط بودن تقسیم سود
۲-۴-۲-۱) مدل گوردون
ام. جی گوردون از مشهورترین صاحب نظرانی است که معتقد است سود سهام بر ارزش بازار سهام تأثیر دارد و پیشنهاد می کند که مدیران شرکت ها برای بالا بردن ارزش شرکت، نرخ سود سهام پرداختی را افزایش دهند. مدل تقسیم سود گوردون ابزار با ارزشی برای نشان دادن تأثیر سیاست های تقسیم سود بر ارزش شرکت فراهم آورده است. وی در مطالعه خود بر روی سیاست های تقسیم سود، فروض زیر را ارایه کرده است:
امکان تأمین مالی خارجی وجود ندارد. این مدل شامل هیچ گونه متغیر بدهی، هزینه بهره و انتشار سهام جدید نیست و چون عایدات نگهداری شده تنها منبع وجوه برای توسعه هستند، سیاست های تقسیم سود و طرح های سرمایه گذاری باید برای عایدات شرکت رقابت کنند.

 

    1. نرخ بازده سرمایه گذاری ثابت است.

 

    1. نرخ تنزیل مناسب برای شرکت ثابت است.

 

    1. شرکت دارای عمر نامحدود است.

 

  1. مالیات وجود ندارد.
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت