در عقد بیمه اتکائی قراردادی، شرکت بیمه واگذار کننده از قبل کلیه شکل ها، دوره زمانی و شرایط بیمه اتکائی را می پذیرد. عقد بیمه اتکائی قراردادی، ارتباط قراردادی با ثبات و مستحکم تری بین شرکت بیمه اصلی و شرکت بیمه اتکایی برقرار می‌کند اغلب شرکت‌های بیمه، به نحو شدیدی به عقد بیمه اتکائی قراردادی وابسته اند، زیرا زمانی که یک شرکت بیمه با یک طبقه یا رشته ای از فعالیت بیمه ای سروکار دارد، بیمه اتکایی اختیاری کاربرد نخواهد داشت. در این روش، شرکت بیمه اتکائی هر ریسک را به صورت جداگانه و منفرد تحت بررسی قرار نمی دهد و همچنین نمی تواند از پذیرش ریسک های خاصی سرباز زند. روش عقد بیمه اتکایی قراردادی، هزینه کمتری دارد ‌و سریعتر انجام می پذیرد. گرچه شرکت بیمه اتکائی ‌بر اساس شرایط قرارداد، ناچار به پذیرش کلیه واگذاریها است، در صورتی که شزکت بیمه اصلی(واگذارنده) به برقراری یک ارتباط بلند مدت تمایل داشته باشد، احتمال بروز انتخاب نامساعد نیز کمتر می شود. در این حالت، شرکت بیمه اتکائی نتایج خوب یا بد شرکت بیمه واگذار کننده را در یک دوره زمانی طولانی تر تقبل می‌کند.[۹۲]

 

این قرارداد برای بیمه گر اتکائی این مزیت را دارد که حجم کار بیشتری را نصیب خود می کند که این امر به نوبه خود می‌تواند برای شرکت، مانده مثبتی را به دنبال داشته باشد.[۹۳]

 

در عقد اتکایی، بیمه گر اتکائی دنباله رو سیاست‌های حرفه ای بیمه گر واگذارنده است. ‌بر اساس مفاد قرارداد بیمه گر اتکائی تعهد مشارکت در پرداخت خساراتی است که واگذارنده به موجب بیمه نامه یا قرارداد منعقده مسئول جبران آن است بدین لحاظ می‌تواند گفت که بیمه گر اتکائی بایستی از اقبال بیمه گر واگذارنده پیروی کند.[۹۴]

 

بیمه گر اتکائی در مقابل انجام تعهدات خود سپرده تضمینی به واگذارنده می‌دهد. وثیقه مذبور معمولاً مبلغ معینی از حق بیمه های اتکائی می‌باشد (سپرده های تضمینی ممکن است مال دیگری غیر از مبلغ معینی از حق بیمه باشد مثلاً در بعضی از قراردادها ممکن است شرط شود که بیمه گر اتکائی مال دیگری مانند سهام کارخانه ها یا شرکت‌های تجاری یا اوراق و اسناد بهادار و مانند آن را به عنوان وثیقه در اختیار واگذارنده قرار دهد) که واگذارنده از حساب بیمه گر اتکائی کسر می کند و قاعده بر این است که سپرده های تضمینی در موقع فسخ قرارداد برابر سهم بیمه گر اتکائی از خسارات معوق باشد ‌بنابرین‏ در موقع فسخ قرارداد هرگاه وثیقه فوق کمتر یا بیشتر از اندوخته خسارت باشد به همان میزان تعدیل می‌گردد.[۹۵]

 

در عقد بیمه اتکائی یک طرف قرار داد یعنی واگذارنده رأساً مبادرت به پذیرفت ریسک کرده بیمه نامه صادر می کند سپس قسمتی از ریسکهایی را که بیمه کرده طبق قرارداد به بیمه گران اتکائی واگذار می­ کند. مثلاً هرگاه واگذارنده «الف» ده درصد از کلیه معاملات بیمه آتش سوزی خود را بحساب بیمه گر اتکائی «ب» منظور نماید، بیمه گر اتکائی «ب» بدون اینکه در صدور بیمه نامه ها دخالت کرده باشد در کلیه آن ها نسبت به ده درصد شزکت خواهد داشت ‌بنابرین‏ بیمه گر اتکائی حق دارد از عملیات واگذارنده اطلاع داشته و مطمئن شود که واگذارنده تعهدات خود را تماماً انجام داده و موردی را بی جهت از قلم نینداخته یا ریسکهائی را که مشمول قرارداد واقع نمی شود بحساب اتکائی منظور نکرده است. علاوه بر آن، بیمه گر اتکائی احتیاج به اطلاعات دیگری نیز دارد که حایز اهمیت می‌باشند مثلاً باید بداند تاریخ شروع و خاتمه هر بیمه نامه چه موقع است یا نرخ‌های مختلفی که مأخذ محاسبه حق بیمه قرار گرفته اند چه میزان بوده و از هر ریسک واگذارنده چه مقدار را به حساب خود منظور کرده و چه مقدار را اتکائی ‌کرده‌است و نیز در موقع وقوع خسارت اطلاعاتی از قبیل محل وقوع خسارت، میزان آن، سهم واگذارنده، سهم بیمه گر اتکائی و غیره برای بیمه گر اتکائی ضروریست. برای این منظور در قرارداد اتکائی پیش‌بینی می شود که واگذارنده سیاهه ای با اسم حاوی اطلاعات مختلف راجع به عملیات بیمه ای مشمول اتکائی باشد تنظیم کرده و به فاصله های معینی برای بیمه گر اتکائی ارسال دارد.[۹۶]

 

بیمه گر واگذارنده در عملیات صدور خود مختار بوده و می‌تواند بیمه نامه را با انتخاب خود با نرخ دلخواه صادر کرده و خسارت‌های مربوط را نیز بپردازد.[۹۷]

 

تصمیم گیری ‌در مورد ریسکهایی که در چارچوب عقد بیمه اتکائی، قرارداد با واگذارنده است و او برای ارزیابی و تصمیم گیری آنان عمل دارد این اقدامات باید رسماً توسط مقامات مسئول شرکت صورت بگیرند و باید مشخص شود که به موجب بیمه نامه، بیمه گر مسئول جبران خسارت بوده و به تبع واگذارنده بیمه گر اتکائی نیز مسئول است مگر اینکه ثابت شود واگذارنده برخلاف مقررات و مفاد قرارداد، منافع بیمه­گر اتکائی را نادیده گرفته است.[۹۸]

 

بیمه گر مستقیم (واگذارنده) در مقابل آن قسمت از ریسکهایی که به بیمه گر اتکائی واگذار می‌کند موظف است مقداری از حق بیمه دریافتی را نیز به او بپردازد. این مبلغ را حق بیمه اتکائی می‌گویند ‌بنابرین‏ وجود بیمه اتکایی و تعهدات متقابل بیمه گر اتکائی بستگی به دریافت این مبلغ دارد. حق بیمه ای که واگذارنده به حساب بیمه گر اتکائی منظور می‌کند با توجه به انواع مختلف قراردادهای اتکایی متفاوت می‌باشد. در بعضی از انواع قراردادها مانند قراردادهای مازاد حساب حق بیمه اتکائی درصد معینی از مجموع حق بیمه های واگذارنده می‌باشد. مثلاً هرگاه مجموع حق بیمه های یکسال آتش سوزی واگذارنده دویست میلیون ریال بوده و سهم اتکائی چهار درصد باشد در این صورت حق بیمه اتکائی هشت میلیون ریال خواهد شد.[۹۹]

 

در قرارداد یا پوشش اتکایی اجباری، واگذارنده موظف می شود که مبلغ ثابتی از اتکایی، رشته ای خاصی را به بیمه گر اتکائی پیشنهاد کند و در مقابل بیمه گر اتکائی مجبور است که آن را بپذیرد. اگر رابطه بیمه گر واگذارنده و بیمه گر اتکائی بر مبنای سرمایه بیمه شده باشد به آن قرارداد اتکایی مازاد سرمایه می­گویند و اگر ‌بر اساس خسارت استوار باشد به آن قرارداد اتکایی مازاد خسارت اطلاق می­گردد که به تفصیل بررسی خواهد شد.[۱۰۰]

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت